PROPOZYCJA STANDARDÓW OCHRONYPROPOZYCJA STANDARDÓW OCHRONYDZIECI W DUSZPASTERTWIEPARAFIALNYM DLA DIECEZJIPELPLIŃSKIEJ
PreambułaNiniejszy dokument stanowi realizację obowiązku prawnego dotyczącegowprowadzenia we wszelkich instytucjach, w których przebywają dzieci, standardów ichochrony przed krzywdzeniem [ustawa z dnia 28 lipca 2023 roku o zmianie ustawyKodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2023 poz. 1606)]. Tenobowiązek jest realizowany przez Kościół, który jako jedna z pierwszych instytucjipostanowił przyjąć i wdrożyć w swoich placówkach – również w parafiach - standardyochrony dzieci przed przemocą. Ludzie Kościoła dokładają wszelkich starań, abyzapewnić bezpieczne i przyjazne środowisko, w którym dzieci są szanowane i doceniane.Niedopuszczalne jest bowiem stosowanie przez kogokolwiek wobec dziecka przemocy wjakiejkolwiek formie. Wszyscy jesteśmy więc zobowiązani do uczenia się rozpoznawaniatych, którzy potrzebują pomocy i wsparcia oraz bezzwłocznego podejmowania działańw przypadku podejrzeń lub ujawnienia okoliczności, które mogą wskazywać, że dzieckuzagraża lub dzieje się krzywda. Temu mają służyć poniższe standardySłowniczekDziecko, małoletni – osoba poniżej 18 roku życia.Proboszcz – prezbiter, któremu powierzono dekretem sprawowanie opiekiduszpasterskiej nad powierzoną wspólnotą pod władzą biskupa diecezjalnego.Parafia – określona wspólnota wiernych, utworzona na sposób stały w Kościelepartykularnym, nad którą pasterską pieczę, pod władzą biskupa diecezjalnego, powierzasię proboszczowi jako jej własnemu pasterzowi.W zakresie przestrzegania standardów ochrony małoletnich Z proboszczem zrównanyjest administrator parafii lub osoba, której tymczasowo biskup diecezjalny powierzyłtroskę o parafię.
STANDARD 1
STWORZENIE I ZACHOWANIE BEZPIECZNEGO ŚRODOWISKA W PARAFII
1. Standardy ochrony są dostępne w parafii i podane do publicznej wiadomości(na stronie internetowej oraz wywieszone np. w gablocie parafialnej).2. Do obowiązków proboszcza należy wdrażanie w życie standardów ochronymałoletnich.3. Przed nawiązaniem z osobą stosunku pracy lub przed dopuszczeniem osoby do innejdziałalności związanej z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem,świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportulub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi,pracodawca lub inny organizator takiej działalności organizator uzyskuje informacje,czy dane osoby, o której mowa w ust. 1, są zamieszczone w Rejestrze z dostępemograniczonym lub w Rejestrze osób, w stosunku do których Państwowa Komisja dospraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15wydała postanowienie o wpisie w Rejestrze.4. W przypadku osób mających krótkotrwały kontakt z dziećmi na terenie parafiiuzyskanie takiej informacji jest zalecane, chociaż nie stanowi to obowiązkuprawnego. W takim przypadku należy jednak najpierw uzyskać zgodę osoby objętejtakim sprawdzeniem.5. Przed nawiązaniem stosunku pracy lub przed dopuszczeniem osoby do działalności(np. wolontariackiej) związanej z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem,świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportulub realizacją innych zainteresowań przez dzieci, lub z opieką nad nimi proboszcz maobowiązek uzyskania od tej osoby informacji z Krajowego Rejestru Karnegow zakresie przestępstw określonych w rozdz. XIX k.k. (przestępstwa przeciwko życiui zdrowiu) i XXV k.k. (przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajowości)oraz w zakresie art. 189a k.k. (handel ludźmi), art. 207 k.k. (znęcanie się nad osobąnajbliższą lub pozostającą w stosunku zależności) oraz przestępstw z ustawyo przeciwdziałaniu narkomanii.6. Jeśli kandydat posiada obywatelstwo inne niż polskie wówczas powinien przedłożyćrównież informację z rejestru karnego państwa, którego jest obywatelem,uzyskiwaną do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanejz kontaktami z małoletnimi, bądź informację z rejestru karnego, jeżeli prawo tegopaństwa nie przewiduje wydawania informacji dla wyżej wymienionych celów.7. Jeżeli prawo państwa, z którego ma być przedłożona informacja o niekaralności nieprzewiduje wydania takiej informacji lub nie prowadzi rejestru karnego, wówczaskandydat składa, pod rygorem odpowiedzialności karnej, oświadczenie o tym fakciewraz z oświadczenie, że nie był prawomocnie skazany oraz nie wydano wobec niegoinnego orzeczenia, w którym stwierdzono, iż dopuścił się takich czynówzabronionych, oraz, że nie ma obowiązku wynikającego z orzeczenia sądu, innegouprawnionego organu lub ustawy, stosowania się do zakazu zajmowania wszelkichlub określonych stanowisk, wykonywania wszelkich lub określonych zawodów albodziałalności, związanych z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem,świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportulub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi.8. Proboszcz parafii powołuje osobę zaufaną lub/i Zespół ds. Prewencji (należy doniego również tzw. osoba zaufana). Wskazane jest, aby były to cieszące się zaufaniemosoby świeckie, odpowiednio przeszkolone i kompetentne, które będą wiedziały,jakie działania w danej sytuacji są stosowne i konieczne. Osoby te ściśle współpracująz proboszczem miejsca, osobami odpowiedzialnymi w diecezji za prewencję orazz delegatem/delegatką ds. ochrony dzieci i młodzieży. Nie mogą być to osobyuwikłane w lojalność środowiskową lub w konflikt interesów. Odpowiadają zawprowadzenie standardów oraz uczestniczą w szkoleniach zgodnie z zasadamiwskazanymi przez diecezję, do której parafia należy.9. Proboszcz parafii powołuje osobę zaufaną, do której należy przyjmowanie zgłoszeńdotyczących nierespektowania standardów. Osoba zaufana nie może na własną rękępodejmować działań służących wyjaśnieniu podejrzeń i zarzutów lub weryfikacjizgłaszanych faktów. Obowiązuje ją zasada poufności. Powinna to być osobafaktycznie budząca zaufanie, posiadająca tzw. kompetencje miękkie, predysponująceją do kontaktu z osobami skrzywdzonymi.10. Osobą odpowiedzialną bezpośrednio za interwencję w przypadku zaistnieniaprzemocy jest zarządca placówki, w tym wypadku proboszcz parafii. Powinien czynićto we współpracy z wymienionymi wyżej kompetentnymi osobami.11. Wszelka działalność dotycząca ochrony oraz interwencji i pomocy musi byćdokumentowana. Wpisów w rejestrze zdarzeń dokonują osoby bezpośredniozaangażowane w daną aktywność, ale za bezpieczne przechowywanie notatekodpowiedzialny jest proboszcz. Rejestr prowadzi się zgodnie z zasadami ochronydanych wrażliwych.12. Wszyscy zaangażowani w działalność parafii powinnia. czuwać nad własną dojrzałością emocjonalną, psychiczną, duchową;b. starać się o dobór żywo wierzących, rzetelnych, zweryfikowanychi odpowiednio przeszkolonych osób do pełnienia funkcji animatorów,wychowawców itd.;c. wspierać dzieci w ich rozwoju ku dojrzałości;d. dbać o respektowanie zasad kultury (wobec dzieci i między nimi);e. czuwać nad równym traktowaniem wszystkich dzieci, z uwzględnieniem ichszczególnych potrzeb i osobistych uwarunkowań;f. dbać o przestrzeganie prawa do nienaruszalności cielesnej i prywatności;g. organizować działania duszpasterskie w miejscach bezpiecznych;h. utrzymywać możliwie żywy i transparentny kontakt z rodzicami dzieci;i. dbać o przestrzeganie zasad prywatności i ochrony wizerunku oraz danychosobowych dzieci.
STANDARD 2
SPOSÓB REAGOWANIA NA OSKARŻENIA LUB NIEWŁAŚCIWE ZACHOWANIA
1. W przypadkach przemocy fizycznej bądź seksualnej wobec małoletniego, gdysprawcą jest osoba dorosła lub dziecko, należy zgłosić ten fakt zgodnie z prawem doorganów ścigania lub/ oraz do delegata właściwej instytucji kościelnej.2. Gdy sprawa dotyczy niewłaściwego wobec małoletnich zachowania osób świeckichzatrudnionych w parafii bądź wolontariuszy, sprawę należy zbadać i podjąćadekwatne kroki w zależności od tego, czego dotyczyło to zachowanie. Każdorazowonależy podjąć z tą osobą rozmowę i jeśli zajdzie taka potrzeba, to okresowo lub stalewycofać ją z posługi w parafii.3. Jeśli niewłaściwe zachowanie dotyczy dziecka, należy o tym zawiadomić jegorodziców i wraz z nimi podjąć odpowiednie działania.4. Jeśli sprawa dotyczy niewłaściwych zachowań dzieci wobec siebie nawzajem, należyniezwłocznie zawiadomić rodziców dzieci i wraz z nimi podjąć odpowiedniedziałania.5. Osoba odpowiedzialna, o której w standardzie 1 nr 9, za przyjmowanie zgłoszeńwspółpracuje z proboszczem i delegatem diecezjalnym.6. Każda informacja o niewłaściwym zachowaniu powinna być traktowana poważnie,gdyż jest działaniem prewencyjnym.7. Jeśli jakakolwiek osoba dorosła zaangażowana w pracę duszpasterską w parafiidowie się od dziecka, że doświadcza ono przemocy, powinna pamiętać o art. 304k.p.k. mówiącym, że każdy, kto dowie się o popełnieniu przestępstwa ściganegoz urzędu, ma społeczny obowiązek zawiadomić o tym prokuratora lub policję.
STANDARD 3
ZAPEWNIENIE OPIEKI I WSPARCIA MAŁOLETNIEMU PO UJAWNIENIUKRZYWDZENIA
1. Małoletni, który mówi o doświadczanej przez siebie krzywdzie, powinien zostaćprzyjęty z szacunkiem i uważnie wysłuchany.2. Skrzywdzony małoletni, jego rodzice i opiekunowie prawni powinni otrzymaćinformację o możliwych formach pomocy, z której mogą skorzystać na terenie parafiilub poza nią. Osoby poszkodowane nie powinny być obarczane kosztami udzielanejim pomocy.3. Troska duszpasterska wobec skrzywdzonego małoletniego i jego bliskich polegam.in. na życzliwym wysłuchaniu i pomocy w odbudowaniu jej więzi z Bogiemi zaufania do Kościoła. Organizowana jest w porozumieniu z diecezjalnymduszpasterzem ds. pomocy duchowej osobom skrzywdzonym.4. Jeśli skrzywdzony małoletni należał do jakiejś grupy parafialnej, również inniuczestnicy tej grupy powinni otrzymać pomoc duszpasterską i ewentualniepsychologiczną.5. Parafianie powinni być we właściwy sposób poinformowani o tym, co się wydarzyło,oraz otrzymać stosowną pomoc. Należy przy tym zachować zasadę ochrony dobregoimienia wszystkich zaangażowanych w wydarzenia.6. Jeśli zgłoszenie dotyczy przestępstwa określonego w prawie karnymi/lub kanonicznym, osoba przyjmująca zgłoszenie postępuje zgodnie z proceduramipaństwowymi i/lub zawartymi w Wytycznych KEP.7. Jeśli zgłoszenie dotyczy innej krzywdy czy niewłaściwego zachowania, osobazgłaszająca otrzymuje informację o podjętych w sprawie krokach.8. Wszelkie działania i uzyskane informacje objęte są zasadą poufności, ale osobyskrzywdzonej nie wolno zobowiązywać do zachowania tajemnicy.
STANDARD 4
ZASADY CHRONIĄCE W OBSZARZE PARAFIALNYM
Zasady chroniące w kontakcie bezpośrednim1. Wszystkie spotkania z dziećmi na terenie parafii powinny być organizowanew miejscach oficjalnych, ogólnodostępnych i do tego przygotowanych.2. Nie można przebywać z dzieckiem sam na sam w warunkach odizolowanych. Jeżelidobro dziecka wymaga indywidualnego spotkania, nie może się ono odbywaćw sekrecie (zalecane powiadomienie rodziców lub proboszcza) i w warunkachodizolowanych. Osoba przeprowadzająca spotkanie powinna zatroszczyć sięo transparentność (np. przeszklone lub uchylone drzwi pomieszczenia, które niemogą być zamknięte na klucz, obecność innych osób w bezpośrednim pobliżu,powiadomienie innych osób o spotkaniu itp.). Indywidualnych spotkań z dziećmi niewolno w nieroztropny sposób mnożyć ani przedłużać. Spotkania takie nie powinnyodbywać się w późnych godzinach wieczornych (po godz. 20.00 lub nocą).3. Dzieci nie mogą przebywać w parafialnych pomieszczeniach mieszkalnych bez opiekirodzica lub opiekuna prawnego. Nie powinny też towarzyszyć duszpasterzomw miejscach lub w sprawach niezwiązanych ze sprawowaniem posługi lub formacją.4. Dzieci powinny zawsze pozostawać pod opieką osoby dorosłej. Podczas pełnieniafunkcji wychowawczych opiekunowie nie mogą pozostawać pod wpływem alkoholulub substancji psychoaktywnych ani przyjmować ich w obecności dzieci.5. Dzieci na terenie parafii nie mogą przebywać pod wyłączną opieką innego dziecka,chyba że inaczej stanowią regulaminy stowarzyszeń i ruchów duszpasterstwapozaparafialnego, w tym wypadku stosuje się standardy opracowane przez te grupy.Osoby te powinny być odpowiednio uformowane, przygotowane i pełnić posługę podokiem dorosłych.6. Jeśli spotkania formacyjne, np. przygotowanie do bierzmowania, odbywają sięw domach wybranych rodzin, również muszą być przeprowadzane w grupie, nigdyindywidualnie.7. Zakazuje się przewożenia dzieci prywatnymi samochodami, zwłaszcza w pojedynkę,bez wiedzy i wyraźnej zgody rodziców lub opiekunów prawnych.8. Niestosowne jest skracanie dystansu przez przechodzenie na „ty” osoby dorosłejz dzieckiem.9. W prywatne życie dziecka wolno ingerować tylko w takim wymiarze, w jakimwymaga tego konkretny problem.10. W przypadku konieczności podjęcia rozmów na temat seksualności należy wykazaćsię delikatnością i roztropnie rozeznać, czy takiej rozmowy nie powinienprzeprowadzić specjalista.11. W obecności dzieci nie wolno wypowiadać treści i żartów o podtekście seksualnym.Zabronione jest prezentowanie dzieciom treści obscenicznych, erotycznych,pornograficznych lub mających podtekst seksualny, zawierających sceny brutalnejprzemocy bądź nieodpowiednich do wieku i wrażliwości odbiorców w jakikolwieksposób i za pomocą jakiegokolwiek urządzenia.12. Niedozwolone jest stosowanie przemocy fizycznej oraz psychicznej, takiej jak:poniżanie, upokarzanie, ośmieszanie, dokuczanie, szykanowane, znęcanie się itp.,zarówno w bezpośrednich kontaktach, jak i za pośrednictwem mediówspołecznościowych.13. Każdy przypadek przemocy fizycznej, psychicznej (emocjonalnej) czy seksualnejpomiędzy dziećmi wymaga natychmiastowej reakcji ze strony opiekunów.14. Nie wolno dotykać dzieci wbrew ich woli ani w sposób nieadekwatny do relacjiduszpasterskich lub wychowawczych.15. Zachowaniami niedozwolonymi są:a. wszelkie formy okazywania niechcianej czułości;b. dotykanie piersi, pośladków, genitaliów i ich okolic (choćby przez bieliznę lubodzież);c. pocałunki;d. mocne i zamykające uściski, uniemożliwiające przerwanie kontaktu;e. klepanie po pośladkach, udach, kolanach, głowie;f. łaskotanie lub mocowanie się w dużej bliskości cielesnej;g. masaże;h. sadzanie na kolanach;i. kładzenie się lub spanie obok;j. ocieranie się;k. seksualizacja i seksizm;l. różne formy poniżania oraz mobbing;m. używanie wulgaryzmów.16. Zachowania właściwe w naszym kręgu kulturowym:a. uścisk dłoni lub delikatne objęcie, przytulenie, pocałunki w policzek;b. delikatne poklepanie po ramionach lub plecach jako wyraz akceptacjiwsparcia, pocieszenia;c. dotyk ramion, rąk czy barku jako wyraz bliskości;d. trzymanie się za ręce w czasie np. zabawy lub dla uspokojenia wzburzeniaemocjonalnego;e. trzymanie za ręce dzieci w czasie spaceru;f. siadanie w pobliżu małych dzieci;g. podnoszenie lub trzymanie na rękach dzieci do ok. 3. roku życia;h. przytulanie i branie na kolana małych dzieci za zgodą ich rodziców i najlepiejw ich obecności;i. dzieciom nie wolno robić zdjęć lub filmować bez ich zgody. Nie wolnoupubliczniać zdjęć, filmów z udziałem dzieci bez pisemnej zgody ich rodzicówlub opiekunów prawnych, z wyjątkiem zdjęć dużych grup w miejscachpublicznych w związku z informowaniem o wydarzeniach;j. zabrania się częstowania dzieci tytoniem, alkoholem i innymi substancjamipsychoaktywnymi, posiadania środków niedozwolonych przez prawo.Nie wolno również tolerować ich posiadania oraz zażywania przez dzieci.Zasady ochrony dotyczące wyjazdów17. Zachęca się do pełnej transparentności w organizowaniu spotkań z dziećmi.Na początku roku formacyjnego w parafii należy:a. zapoznać rodziców lub opiekunów prawnych dzieci z harmonogramemprowadzonych spotkań;b. zadbać o wyrażenie przez nich zgody w formie pisemnej na udziałw spotkaniach;c. ustalić zasady odbioru dzieci;d. ustalić zasady komunikacji elektronicznej z dziećmi.18. Wszystkie formy zorganizowanego czasu, a w sposób szczególny wypoczynku dziecipowinny być realizowane zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.19. Na wyjazdy grupowe należy uzyskać pisemną zgodę rodziców lub opiekunówprawnych, po uprzednim zapoznaniu ich z ramowym planem działania i zasadamijego organizacji (regulaminem). Podczas wyjazdu rodzice lub opiekunowie prawnimają prawo do kontaktu ze swoim dzieckiem oraz z jego opiekunem.20. Podczas wyjazdów parafialnych opiekunowie nie powinni nocować w tym samympomieszczeniu co podopieczni. W sytuacji szczególnej, wymagającej od opiekunapozostania w nocy w pomieszczeniu z wychowankiem, powinien on o tym fakciezawiadomić inną osobę dorosłą, kierownika wyjazdu oraz, jeśli to możliwe, rodzicalub opiekuna prawnego wychowanka. Jeśli wyjazd przewiduje noclegi zbiorowe,organizator zawiera informację na ten temat w regulaminie. Szczególnie zadbaćnależy o ochronę dzieci w toaletach, łazienkach, przebieralniach czy szatniach.Zasady ochrony dotyczące kontaktów przez media oraz udostępniania z Internetu21. Jeśli zachodzi konieczność kontaktu z dzieckiem w środowisku cyfrowym,dozwolonym środkiem jest służbowy komunikator lub służbowy e-mail. Nie należywysyłać żadnych wiadomości do osób małoletnich po godz. 22.00. Wyjątek stanowisytuacja, w której, za zgodą rodziców lub opiekunów prawnych, wysyłana jestwiadomość adresowana do grupy osób.22. Parafie, które zapewniają dzieciom dostęp do Internetu, powinny wdrożyć środkibezpieczeństwa uniemożliwiające dostęp do treści stanowiących zagrożenie dla ichprawidłowego rozwoju. Na urządzeniach umożliwiających dostęp do Internetupowinno być zainstalowane i aktualizowane oprogramowanie filtrujące treści, zaśkorzystanie z Internetu powinno być monitorowane przez wyznaczoną osobęprzynajmniej w sposób umożliwiający ustalenie, kto, kiedy i z jakich treści korzystał(np. indywidualne konta dla wszystkich użytkowników). Szczegółowe zasadykorzystania z Internetu powinny być zawarte w stosownym regulaminie.Inne zasady23. Sakrament pokuty i pojednania, a także spotkania związane z modlitwą lubtowarzyszeniem duchowym powinny odbywać się w miejscach do tegowyznaczonych (konfesjonał lub miejsce osobne, ale widoczne). Jeśli nie możnazachować tej zasady (np. w czasie wakacji, pielgrzymki czy przy spowiedzi osobychorej czy z niepełnosprawnością), należy zadbać o to, by spowiednik i penitent bylidostępni (drzwi pomieszczenia nie mogą być zamknięte na klucz) lub widoczni dlainnych osób (np. przeszklenia w drzwiach, uchylone drzwi do pomieszczenia).24. Do udziału w wizytach duszpasterskich (kolęda) należy zapraszać tylko takie osoby(służba liturgiczną, organista, zakrystianin, kościelny), które wykazują sięodpowiednią dojrzałością np. w obszarze zachowania dyskrecji. Należy zadbać, abyniepełnoletni członkowie Służby Liturgicznej nigdy nie pozostawali bez opiekiduchownego.
STANDARD 5
EDUKACJA DZIECI ORAZ OSÓB BEZBRONNYCH W OCHRONIE SWOICH GRANIC
„Edukacja to szczepionka na przemoc” przekonywał Edward James Olmos. Zapobieganiesytuacjom sprzyjającym wykorzystaniu odbywa się również poprzez kształtowanieświadomości dzieci. W parafii istnieje możliwość zadbania o taką edukację. Szkolenia,np. w konwencji warsztatów, powinny prowadzić osoby odpowiednio do tegoprzygotowane. Powinny one obejmować formację dzieci do reagowania poprzezasertywne zachowanie oraz informowanie odpowiednich osób dorosłych w sytuacjach,w których są świadkami lub doświadczają od dorosłych albo innych dzieci jakiejkolwiekkrzywdy (fizycznej, seksualnej, słownej, emocjonalnej itd.), takiej jak np.:a. pozostawianie dzieci bez opieki;b. okazywanie niechcianej czułości;c. próby nawiązywania kontaktu w miejscach odosobnionych;d. epatowanie nagością oraz zapraszanie, zwłaszcza indywidualnie, do miejsctakich jak np. sauna;e. przekraczanie granic nienaruszalności cielesnej;f. zbyt intensywne dążenie do osobistego kontaktu;g. infantylne zachowania opiekunów;h. prowokacja i wciąganie w sytuacje dwuznaczne;i. prezentowanie nieodpowiednich i wulgarnych treści (zwłaszcza materiałówo charakterze erotycznym, pornograficznym, obrazujących przemoc lubw inny sposób przyczyniających się do dyskomfortu)j. nadmierne i indywidualne obdarowywanie prezentami i inne formyfaworyzowania;k. brak empatii i wrażliwości na potrzeby dzieci;l. proponowanie, używanie alkoholu lub środków psychoaktywnych itp. lubbycie pod ich wpływem.
STANDARD 6
SZKOLENIE I STAŁE WSPARCIE DLA OSÓB ZAJMUJĄCYCH SIĘ PROFILAKTYKĄ
1. Wszyscy pracownicy i wolontariusze w parafii otrzymują potrzebną im wiedzęo standardach przyjętych i obowiązujących w parafii – kodeksie zachowań,procedurach związanych z interwencją i zgłoszeniem. Szkolenie może prowadzićosoba odpowiedzialna w parafii za prewencję.2. Pracownicy i wolontariusze pełniący funkcje wychowawcze lub formacyjnedodatkowo otrzymują potrzebną wiedzę dotyczącą:a. rodzajów przemocy (w tym przemocy rówieśniczej);b. rozpoznawania oznak przemocy (w tym wykorzystania seksualnego);c. strategii działania sprawców przemocy (w tym przemocy seksualnej);d. rozmowy z dzieckiem/nastolatkiem/osobą bezbronną na temat krzywdy;e. rozmowy z dorosłymi (gdy ktoś pracuje z grupą dorosłych) dotyczącąprzemocy;f. zagrożeń i ochrony przed szkodliwymi treściami w Internecie;g. innych zaleceń obowiązujących w danej placówce/miejscu duszpasterskim.3. Każda osoba pracująca z dziećmi powinna otrzymać zaświadczenie o udzialew szkoleniu.4. Każda osoba pracująca z dziećmi co dwa lata uczestniczy w jednodniowym szkoleniuz zakresu prewencji. Treść tych szkoleń przygotowana jest przez osobęodpowiedzialną w diecezji za prewencję.5. Szkolenia prowadzą odpowiednio przygotowane oraz kompetentne w dziedzinieochrony dzieci osoby, które są delegowane przez diecezję do pełnienia takich zadań.6. Osoby odpowiedzialne za prewencję w parafii poza wiedzą z pkt 1 i 2 powinny miećtakże wiedzę na temat:a. budowania systemu prewencji zgodnego z wymogami Kościoła i ustawpaństwowych (obecnie tzw. „Ustawa Kamilka” i Krajowy PlanPrzeciwdziałania Przestępstwom Przeciwko Wolności Seksualneji Obyczajności na Szkodę Małoletnich na lata 2023-2026 oraz Wytyczne KEP,dokument prewencji KEP)b. podstawowych procedur prawnych (kanonicznych i przewidzianych przezKodeks karny);c. czynników ryzyka i czynników ochronnych;d. funkcjonowania w środowisku lokalnym placówek pomocowych i procedurustalonych dla danej parafii.7. Za szkolenie tych osób odpowiada osoba odpowiedzialna za prewencję w danejdiecezji. Na szkolenie zaprasza osoby posiadające kompetencje potwierdzoneodpowiednim dokumentem.8. Osoby odpowiedzialne za prewencję w danej parafii uczestniczą raz w rokuw spotkaniu odpowiedzialnych za prewencję w danej diecezji.
STANDARD 7ZAPEWNIENIE JAKOŚCI I CIĄGŁOŚCI DZIAŁAŃ W ZAKRESIE PREWENCJI
1. Dokument zawierający standardy ochrony dzieci i osób bezbronnych w parafiiaktualizowany jest co dwa lata.2. Ewaluacja dokumentu dokonywana jest w danej placówce przez osobęodpowiedzialną za prewencję we współpracy z proboszczem i osobamiwyznaczonymi przez proboszcza, a następnie konsultowana z osobamizaangażowanymi w duszpasterstwo parafialne. Następnie jest zatwierdzana przezosobę odpowiedzialną w diecezji za prewencję
